Godło Indii jest adaptacją wyobrażenia z kapitelu jednej z tzw. kolumn Aśoki, pochodzącego z Sarnath, przechowywanego w tamtejszym muzeum archeologicznym. Rzeźba przypomina kształtem kwiat lotosu; składa się z czterech lwów symbolizujących cztery szlachetne prawdy buddyzmu. Figury stoją tyłem do siebie na graficznym przedstawieniu Koła Dharmy. Poniżej zauważyć można postacie słonia (po stronie wschodniej), lwa (północnej), galopującego konia (południowej) i byka (zachodniej), które w mitologii indyjskiej oznaczają kolejno: sen, jaki przytrafił się matce Buddy, Maji, odwagę oraz moment, w którym Siddhartha Gautama opuszcza dom w poszukiwaniu nirwany. Figury porozdzielane są owalnymi kształtami czakrów; jeden z nich znajduje się na obecnej fladze Indii.

Obfite użycie symboliki buddyjskiej związane jest z samym Aśoką, najwybitniejszym przedstawicielem dynastii Maurjów, który przeszedł około 250 p.n.e. na tę wiarę i stał się jej gorliwym wyznawcą. Był to jedyny władca, który zdołał zjednoczyć Indie w granicach porównywalnych do współczesnych


źródło: www.wikipedia.pl